Uczenie bezwzmocnieniowe, zwane inaczej uczeniem poznawczym. Wiąże się ono z pojęciem pamięci proceduralnej, czyli opartej na zautomatyzowaniu, naśladowaniu, zgodnie z drogą warunkowania. Z czym jest wzmocnienie w tym kontekście? Wzmocnieniem nazywać będziemy wszystkie składowe, mające realny wpływ na wystąpienie reakcji. Wzmocnienie powinno mieć charakter motywujący, jednak nie materialny, może to być na przykład ogólna obietnica lepszej przyszłości.
We wzmocnieniach pozytywnych coś dodajemy. Przykładowo solidna nauka, to dobre oceny; utrzymanie diety wiąże się z wymarzoną sylwetką. W negatywnych bodźcach musimy coś odjąć. Na przykład ktoś spożywa alkohol aby zmniejszyć poziom stresu, objada się słodyczami aby zagłuszyć samotność itp. Uogólniając wzmocnienia pozytywne, to ogół pochwał motywujących nas do określonego zachowania, a wzmocnienia negatywne, to zbiór demotywatorów skłaniających nas do reakcji niższych wartości.
Uczenie poznawcze, to z definicji zmiana zachowania wynikająca z indywidualnego doświadczenia, w którym udział bierze rozwój pamięci deklaratywnej, epizodycznej, semantycznej.
Uczenie poznawcze można zawrzeć w trzech punktach:
- Spostrzeżeniowe – trwała zmiana spostrzeżenie rzeczy lub zjawisk, mające swoje źródło we wcześniejszym postrzeżeniu i porównaniu pewnych rzeczy i zjawisk podobnych. Zazwyczaj zauważalna.
- Wstępne warunkowanie sensoryczne – 1 etap, czyli kojarzenie świetlne dźwiękowe i 2 etap, warunkowanie organizm na jeden z tych bodźców. Reaguje on albo na efekt świetlny, albo na określony odgłos.
- Nabywanie wiedzy – wystepuje w sposób ciągły, ponieważ czy tego chcemy, czy też nie, informacje bombardują nas nieustannie. Wiedza, to nic innego jak przygotowanie do reakcji. Możliwe, że ucząc się w tym momencie modeli rozliczeń księgowości nie jest mi to potrzebne, ale może być czynnikiem kluczowym w przyszłości.
Małgorzata Litwin