Wywiad poznawczy, to metoda używana przez organy ściągania do przesłuchiwania świadków, którzy chcą współpracować i przekazać najobszerniejszą ilość faktów na temat zdarzenia, w którym brali udział, bądź byli świadkami. Metoda ta charakteryzuje się dużą skutecznością i z powodzeniem używana jest od 1984 roku. Opracowana została przez naukowców, a przez lata dopracowana przez psychiatrów.
Druga teoria, to myśl wielokrotnego śladu pamięciowego, która mówi, że nasza pamięć stanowi logiczną sieć skojarzeń, z której można i ta moc jest tutaj ważna, wydobyć poszukiwane wspomnienia. I to nie jednokrotnie, ale wielokrotnie i na niejeden sposób. Trzecia teoria, opiera się na mapach myśli, zwana kiedyś skryptami pamięciowymi. Podobne zdarzenia mają swoje schematy w naszej sieci pamięciowej i nakładają się na siebie, dzięki czemu kodują nowe zdarzenia.
- Kontekst fizyczny i personalny, czyli koncepcja specyficzności kodowania. Może to być próba wyobrażenia sobie podobnego zdarzenia lub stworzenie bliźniaczej sytuacji, tak aby mózg poprzez wrażenie tego samego przywołał wspomnienia.
- Mówienie o wszystkim. Nie narzucamy określonych zagadnień i konkretnych pytań. Świadek ma możliwość „rozgadania się” na dowolne tematy. Działa troszkę, jak hipnoza – jednocześnie relaksuje umysł i otwiera go, ułatwia dostęp do wspomnień.
- Inna perspektywa. Świadek stawia się w sytuacji innej osoby zdarzenia i próbuje opisać, jak ona mogła widzieć całej zajście. Udowodniono, że metoda ta, zwiększa ilość przypominanych sobie szczegółów.
- Odwrócenie kolejności zdarzeń – czyli zmiana schematu myślenia.